1992 წლის შემდეგ ამერიკელი ბიოლოგები, ოკეანოლოგები (და უბრალოდ, დაინტერესებული მეცნიერები) აკვირდებიან ერთ ვეშაპს, რომელსაც საკმაოდ ტრაგიკული ბედი აქვს – ის სულ მარტოა.
მოგეხსენებათ, ვეშაპები მღერიან, რათა მდედრები მოიზიდონ, თავისიანები იპოვნონ და უბრალოდ, სოციალიზაციისათვის.
პრობლემა კი იმაშია, რომ ყველა ვეშაპი 12-დან 25 ჰერცამდე სიხშირეზე მღერის, ჩვენი მარტოხელა ვეშაპი კი – 52 ჰერცის სიხშირეზე.
ამიტომაცაა, რომ მისი ხმა არავის ესმის…
დამატებითი ინფო ვეშაპებზე ნახეთ ზურიუსთან.
